Το αυθεντικό martini περιέχει αμιγώς και αποκλειστικώς τέσσερα συστατικά: gin (ποτέ βότκα, με την οποία μπορείτε να φτιάξετε καταπληκτικούς συνδυασμούς, αλλά απλούστατα δεν θα είναι martini), βερμούτ, πάγο και μια γαρνιτούρα. Μπορείτε να προσθέσετε και άλλα γλυκά ή νόστιμα συστατικά, αλλά αν δεν διαθέτει τα τέσσερα βάθρα, δεν θα είναι… martini.

Wet ή dry; Αυτό έχει να κάνει με την ποσότητα του βερμούτ που επιθυμεί ο καθένας στο martini του. Κάποιοι θέλουν το δικό τους «dry» με λίγο βερμούτ. Άλλοι το θέλουν «wet», δηλαδή με περισσότερο βερμούτ. Δοκιμάστε την αναλογία 4-1 gin-βερμούτ και από εκεί και πέρα είναι ζήτημα προσωπικού γούστου.

Φλούδα λεμονιού ή ελιά; Πρόκειται για το τελικό συστατικό που δίνει την καταληκτική «φυσιογνωμία» και γεύση στο martini σας. Η φλούδα λεμονιού τοποθετείται στην κορυφή και πλαγίως στο ποτήρι και «αφήνει» τα έλαια που έχει από τη φύση της. Τα έλαια αυτά συγκεντρώνονται στην επιφάνεια του ποτού και δίνουν μια «κιτρική» γεύση σε κάθε γουλιά. Η ελιά δίνει έναν πιο αλμυρό τόνο, ειδικά αν προσθέσετε και ελάχιστη «άλμη».

Επιλέξτε το αγαπημένο σας gin Beefeater Το είδος gin παίζει μεγάλο ρόλο στο martini, καθώς υπάρχει ποικιλία από άποψης ποιότητας και γευστικού προφίλ.

Μια μικρή εισαγωγή στα Martini του Bond

Για την ακρίβεια, στα βιβλία υπάρχει 19 φορές αναφορά στο Vodka Martini, 16 στο Martini και 1 μόλις αναφορά στο Vesper. Στις ταινίες είναι λίγο πιο μοιρασμένα τα πράγματα, με το Martini και το Vodka Martini να κονταροχτυπιούνται για την πρωτιά. Και τον Daniel Craig να δείχνει την προτίμησή του στο Vesper στο Casino Royale. Στην ταινία Skyfall, ο Bond πίνει ένα Martini αλλά δεν ξέρουμε αν είναι με βότκα ή με τζιν. Η εικόνα δείχνει τον barman να το χτυπάει (άρα shaken) και τον Bond να παραδέχεται ότι το ποτό που του σέρβιραν είναι “perfect”.

Ένα κοκτέιλ shaken, not stirred.

Είναι η διασημότερη ατάκα του Bond μετά από εκείνη την υπερφίαλη με το όνομά του. Και χαρακτηρίζει το πώς θέλει το Martini του ο Bond, ανεξαρτήτως των συστατικών του. Και συνήθως απλά έχει να το πει στην σερβιτόρα ή τον barman. Μόνο δύο φορές φάνηκε ο Bond να ξεφεύγει από το καθιερωμένο. Την μία στο “You Only Live Twice” όταν κάποιος του προετοιμάζει ένα cocktail “stirred, not shaken” για να τον ικανοποιήσει, με τον Sean Connery, σαν gentleman, να μην τονίζει το λάθος και να χαρακτηρίζει το ποτό “perfect”. Η άλλη ήταν στο Casino Royale, όταν κατά τη διάρκεια της παρτίδας πόκερ και ενώ ο Bond χάνει λεφτά, ο σερβιτόρος τον ρωτάει αν θέλει το κοκτέιλ του “shaken, not stirred”, για να λάβει το αποστομωτικό “Do I look like I give a damn?”.

Πολλοί έχουν επιχειρήσει να εξηγήσουν γιατί ο Bond θέλει τα Martini του shaken. Σε πειράματα που έγιναν για τις δύο μεθόδους, ένα shaken martini περιέχει λιγότερα αντιοξειδωτικά. Χμμ ωραία, ξοδεύτηκαν λεφτά σε μια πολύ χρήσιμη έρευνα. Ο ίδιος ο Bond λέει ότι θέλει τα Martini του “ice-cold”. Και πράγματι ένα κοκτέιλ που χτυπιέται με πάγο μπορεί να παγώσει πολύ περισσότερο από το να το ανακατέψεις με πάγο με ένα bar spoon. Οι mixologists από την άλλη απαντούν στον Bond ότι Α) όταν χτυπάς το gin, εκείνο βγάζει μια πικράδα στην γεύση και Β) ο λόγος που το ανακατεύεις και δεν το χτυπάς είναι για να μην έχεις ένα παγωμένο μεν νερουλό δε αποτέλεσμα.