Φρέσκο και γευστικό κοκτέιλ, συνδυάζει την πικρή γεύση του lime με τη γλυκιά φρουτένια γεύση του λικέρ πορτοκάλι αλλά και την αψάδα της τεκίλας και την αλμύρα του αλατιού. Μπορεί να μετράει αρκετές δεκαετίες ζωής και να έχει να «αναμετρηθεί» με κοκτέιλ νέας κοπής, η Margarita όμως, παραμένει διαχρονικά στις πρώτες θέσεις των προτιμήσεών μας.

Κανείς δεν μπορεί να μας πει με ακρίβεια ποιος «ανακάλυψε» τη Μargarita. Αν επισκεφτείτε την παλιότερη και πιο φημισμένη καντίνα στο Μεξικό, την «Hussong’s», οι bartenders του μαγαζιού θα σας διηγηθούν θρύλους και παλιές ιστορίες γύρω από το αγαπημένο αυτό κοκτέιλ. Καταλήγουν δε, στο ότι η Margarita παρασκευάστηκε για πρώτη φορά στην εν λόγω καντίνα το 1941.

Εμπνευστής της λένε ότι ήταν ένας bartender με το όνομα Charlie (ή Carlos) Orozco, που «βάφτισε» το δημιούργημα του «Margarita» προς τιμήν μιας Γερμανίδας κοπέλας, που πιθανολογείται ότι αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης του ποτού. Ένα απόγευμα ο Don Carlos πειραματιζόταν με ανάμειξη νέων ποτών, όταν μια αριστοκρατική επισκέπτρια έφτασε στο μπαρ του, η Margarita Henkel, κόρη ενός Γερμανού πρεσβευτή. Της πρόσφερε ένα από τα νέα του ποτά, το οποίο το ονόμασε Μαργαρίτα από το όνομα της γυναίκας που το δοκίμασε πρώτη.

Την πατρότητα διεκδικούν όμως και πόλεις, όπως η Baja στην Καλιφόρνια και το κέντρο «Balinese Room» στην πόλη Galveston, στο Τέξας. Πολλές και διαφορετικές ρομαντικές ιστορίες πλάθονται και νέοι μύθοι πλέκονται γύρω από τη Μargarita. Η αλήθεια πρέπει να βρίσκεται κάπου στη μέση όλων αυτών των θρύλων.

Κοινό σημείο αναφοράς όλων των ιστοριών, είναι κάποια γυναίκα που φέρει το όνομα «Margarita». Ιδιαίτερης ομορφιάς και με εκρηκτική παρουσία, η Margarita πυροδότησε πάθη και σαγήνευσε δημιουργούς, που για χάρη της βάφτισαν το ποτό τους με το όνομά της.

Μια διαφορετική εκδοχή του μύθου της δημιουργίας του ποτού, που δεν εμπλέκει κάποιο γυναικείο πρόσωπο, αποδίδεται σε έναν ανώνυμο μεξικανό μπάρμαν κάπου στα σύνορα του Μεξικού, ο οποίος δημιούργησε ένα από τα πιο δημοφιλή κοκτέιλ του 19ου αιώνα και το ονόμασε «daisy» (που θα πει μαργαρίτα). Εικάζεται ότι ο συγκεκριμένος μπάρμαν χρησιμοποίησε κονιάκ, ρούμι, λικέρ Curaçao, χυμό από λεμόνι και σιρόπι φρουκτόζης.

Άλλοι βέβαια πιστώνουν τα πρωτεία του κοκτέιλ Sidecar – από το οποίο κάποιοι υποστηρίζουν ότι προέκυψε η Margarita – στο ιστορικό μπαρ του ξενοδοχείου Ritz στο Παρίσι ή σε ένα ιδιωτικό club του Λονδίνου.