Τα σενάρια σχετικά με το πού και πότε πρωτοεμφανίστηκε είναι αρκετά, το επικρατέστερο όμως λέει ότι στο São Paulo προς τα τέλη του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου είχε τη μορφή όχι ενός απολαυστικού cocktail, αλλά ενός “φάρμακου” για να καταπραΰνει τα συμπτώματα της ισπανικής γρίπης. Στην αρχική του εκδοχή περιείχε cachaça (ένα ποτό που παρασκευάζεται από ζαχαροκάλαμο), λάιμ, μέλι και σκόρδο. Το λάιμ το χρησιμοποιούσαν λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε βιταμίνη C, ενώ το αλκοόλ του cachaça βοηθούσε σημαντικά στην απορρόφησή της. Πλέον, το απολαμβάνουμε χωρίς το σκόρδο και το μέλι, τα οποία αντικαταστάθηκαν από ζάχαρη (καστανή συνήθως)- για να «σπάει» η οξύτητα του λεμονιού- και φυσικά πάγο. Παρόλο που το αυθεντικό caipirinha περιέχει μόνο lime, κυκλοφορεί επίσης και σε απολαυστικές βερσιόν passion fruit, μάνγκο.